Gisteren was het dan eindelijk zover: de twee series Drawing her Story die Simone van Olst en ik in Leiden hebben uitgevoerd kwamen samen in een expositie in Theater Ins Blau én in een catalogus. Daar hoorde natuurlijk een feestelijke opening bij. Erg leuk dat wethouder Roos van Gelderen bereid was bij de opening de catalogus 'Ontmoetingen rond de tekentafel' in ontvangst te nemen. 

In de expositie zijn 15 werken te zien uit de twee series Drawing her Story. In de catalogus zijn meer werken te vinden, en zijn ook de reacties van de deelnemers op de tekencursus te lezen. En precies die reacties heb ik gisteren nog eens veelvuldig teruggehoord en maakten dat ik heel tevreden terugkijk op het project.
Het doel van Drawing her Story was immers om vrouwen van allerlei leeftijden, achtergronden en culturen bij elkaar te brengen. Dat is gelukt. Niet alleen varieerden de dames in leeftijd van 32 tot 72 jaar, ook in land van herkomst zat een enorme diversiteit: Nederland, Thailand, Denemarken, Italië, Marokko, Brazilië, Vietnam, Venezuela en Spanje.

Uit de reacties van de vrouwen bleek maar weer eens dat verschillen tussen vrouwen uit Nederland soms groter zijn dan die met vrouwen uit een andere cultuur. Als je het immers over wezenlijke thema's zoals "familie", "jeugd", "vooroordelen" of "verhuizen" gaat hebben blijken afstanden vaak lang niet zo groot te zijn. 

Irene uit de eerste groep verwoordt het als volgt: "Ik kon haar verhaal ineens plaatsen in de geschiedenis van Nederland, de droge migratiecijfers en -rapporten gingen leven, kregen een gezicht. Ik leerde mijn land, mijn landgenoten beter kennen. Dat vond ik bijzonder."  


Een flink deel van de vrouwen heeft besloten elkaar niet uit het oog te willen verliezen. Zij ontmoeten elkaar regelmatig, één op één of in een kleine groep. Die verbondenheid en nieuwsgierheid naar elkaar is ontstaan in de ontmoetingen rond de tekentafel, en daar zijn Simone en ik heel trots op. Dank jullie wel Anne, Irene, Anita, Diny, Bouchra, Simone, Saïda, Karen, Tai, Odalys, Gerda, Jenny, Fenneke, Yen, Nel, Nagwa, Chiara en Montserrat! 

Op vrijdag 17 mei om 16.00 uur wordt in Theater Ins Blau aan de Haagweg 6 in Leiden de expositie geopend met werk van de deelnemers van de twee series Drawing her Story. Iedereen is van harte welkom om een kijkje te komen nemen. 

In de expositie is werk te zien dat de deelnemers van twee series Drawing her Story in Leiden onder begeleiding van Simone van Olst en Eline Levering maakten. Ook wordt de catalogus gepresenteerd waarin het werk van de deelnemers is opgenomen.

Over Drawing her Story
In Drawing her Story werden vrouwen van allerlei leeftijden, achtergronden en nationaliteiten samengebracht in een tekencursus waarbij zij aan de hand van thema’s, zoals ‘familie’, ‘feest’ en ‘eten’, elkaars verhaal tekenden. De vrouwen vormden iedere les nieuwe tweetallen en spraken over hun leven, hun verleden, hun heden en hun toekomstdromen. U bent van harte welkom om de opening bij te wonen en van de deelnemers aan Drawing her Story te horen hoe zij het project hebben ervaren.

Bijna is het weer zover: Gedichtendag. Dit jaar op 31 januari, en voor het eerst de start van de week van de poëzie. Mooi initiatief en ik kijk uit naar de activiteiten die er zullen zijn. Een mooi extraatje, maar eigenlijk is het bij mij al elke dag gedichtendag. Vandaag is #Poëzievoorhetslapengaan namelijk jarig!

Doordat ik onlangs mijn twitterarchief heb gedownload, kon ik gemakkelijk opzoeken wanneer ik met #poëzievoorhetslapengaan begonnen ben. Dat bleek in de nacht van 14 op 15 januari 2012 te zijn. Maar hoe kom je erbij (bijna) dagelijks een fragment uit een gedicht, dat dan ook nog eens in 140 tekens moet passen, de wereld in te sturen? 

Eigenlijk heb ik mijn hele leven al iets met taal en poëzie gehad, en met name tot mijn zestiende schreef ik veel gedichten. Mijn zus kan zich vast nog herinneren dat ik haar eens een ' bundel van eigen hand' cadeau deed toen ik een jaar of 12 (?) was. Ik was er vrij goed in, maar om één of andere reden stopte ik langzaamaan met schrijven. Poëzie lezen doe ik nog altijd graag. Een jaar geleden merkte ik dat ik vaak veel moeite had om in slaap te komen, vanwege een 'vol hoofd'. Het lezen van een roman vergde teveel concentratie dus begon ik met het lezen van gedichten net voor ik ging slapen. Ik merkte dat dit een soort rust teweegbracht, misschien door het ritme van de woorden, of gewoon het langzaam bladeren door een beduimelde bundel.  Sindsdien ligt er een flinke stapel gedichtenbundels naast mijn bed. Die eerste avond was het Bart Moeyaart die de eer had de hoofdpersoon te zijn in de allereerste #poëzievoorhetslapengaan met 'zo kwijt als dood/mag je niet gaan". Er volgden vele schrijvers, variërend van Herman de Coninck tot Dolf Jansen. En soms, heel soms, stiekem eentje van mijzelf. 

Langzaamaan kwam #poëzievoorhetslapengaan bij mijn twittervolgers onder de aandacht en volgden er retweets, reacties en veel 'favorites'. Af en toe koos ik al een aantal regels voor een speciale gelegenheid, bijvoorbeeld toen mijn kleine nichtje Eva werd geboren: "Hoor een moeder / zingt een liedje / voor haar dochtertje van glas / God behoed haar voor de kraaien / en de allereerste kras / voor de hobbels en de kuilen / en het snijden van het gras" (Koos Meinderts)" Juist omdat je iets uitzoekt wat je zelf mooi vindt, en wat bij de ontvanger past, kunnen een paar woorden een echt cadeau worden. Ik probeer dan ook altijd op verjaardags- of rouw- en trouwkaartjes een mooie tekst te zetten. 

In december besloot ik in plaats van onpersoonlijke kerstkaarten persoonlijke poëzie cadeau te doen aan de volgers die dat wilden. Je leest het in het blog "Poëziecadeaus". Dit mondde uit in een maand lang #poezievoorhetslapengaanalscadeau  en vele hoofdbrekens over welke regels bij wie zouden passen. Het was geweldig om te doen, want het effect van mooie woorden werd maar weer eens duidelijk. Misschien het allermooiste voorbeeld en reactie was die van @SigridMCJansen op mijn regels voor haar: "Neem een man, neem een vrouw/Neem mij, neem jou. En laat/ons binnen een jaar of dertig/nog eens op deze zelfde plek / komen staan en nog eens kijken/naar diezelfde bosrand en nog/eens zoeken naar elkaars even/koude hand en denken: ja" (Marc Tritsmans). 

Dit is wat ze terugschreef: "ik ben er stil van. Morgen, over een uurtje, zijn we 29 jaar getrouwd. Toeval? Bestaat niet. Dank je". 

Ik ben blij met deze en alle andere mooie reacties op #poezievoorhetslapengaan ! Ik hoop dat iedereen genoten heeft van zijn of haar persoonlijke regels. In 2013 ga ik door met #poëzievoorhetslapengaan, maar dan wordt het weer mijn eigen keuze. Hoewel.... af en toe een 'verzoeknummer' voor een leuke tweep zal ik vast niet weigeren! 

PS: bekijk hier onder de Storify van #poëzievoorhetslapengaanalscadeau 

Wie is eigenlijk mijn buurvrouw? Wat is haar verhaal? Op het eerste gezicht alledaagse vragen, maar ook heel belangrijke. Op basis van dit thema is “Drawing her story oftewel: Teken haar verhaal”
ontwikkeld.

Vrouwen tekenen elkaars verhaal
In Drawing her Story (Teken haar verhaal) worden vrouwen van allerlei nationaliteiten (ook de Nederlandse) samengebracht in een cursus. Tien weken lang volgen zij tekenlessen waarbij ze aan de hand van thema’s elkaars verhaal tekenen. De vrouwen vormen iedere les nieuwe tweetallen en vertellen aan de hand van thema’s zoals ‘eten’, ‘familie’, ‘feest’, elkaar over hun leven, hun verleden, hun heden en hun toekomstdromen. Goed luisteren naar elkaar is belangrijk, de deelneemsters tekenen immers elkaars verhaal. Zodoende leren de vrouwen elkaar goed kennen en krijgen zij begrip voor de situatie en de achtergrond van de ander.

Tentoonstelling
Een selectie van de tekeningen die vrouwen tijdens de tekenworkshops hebben gemaakt worden na afloop tentoongesteld in een tentoonstelling en opgenomen in een catalogus. De deelneemsters helpen zelf ook mee aan de tentoonstelling.

Meedoen?
Vrouwen van alle leeftijden en alle nationaliteiten kunnen zich opgeven om mee te doen. Deelname is gratis. Opgeven kan bij Eline Levering via emailadres [email protected] of door te bellen: 06-12548246

Wanneer?
De lessen worden gegeven op dinsdagen van 9.30 uur tot 11.30 aan de Herenstraat 61 te Leiden (Servicecentrum Libertas). De data zijn:

5 februari
12 februari
26 februari
5 maart
12 maart
19 maart
26 maart
2 april
9 april
16 april

Het is er de tijd weer voor: kerstgroeten en nieuwjaarswensen. Heel leuk om te krijgen altijd, die kaarten. Ik verbaas me alleen over de onpersoonlijke boodschap die op veel kerstkaarten staat. “Fijne feestdagen”, “Geniet van de oliebollen”. Veel leuker vind ik het om van iemand een wens toegestuurd te krijgen die niemand anders krijgt, die speciaal voor mij opgeschreven is. Met dat idee ben ik in december begonnen met #poëzievoorhetslapengaanalscadeau , bij wijze van kerstwens voor tweeps die dat leuk vinden. 

Inmiddels al een jaar geleden begon ik op twitter met #poëzievoorhetslapengaan. Voor ik naar bed ga lees ik vaak een paar gedichten. Het ritme en de klanken van de poëzie blijken voor mij een prima slaapmethode. Ergens tussen (meestal) 23.00 uur en 24.00 kun je dus via @ElineLevering regelmatig (bijna dagelijks) enkele mooie dichtregels lezen van meer of minder bekende schrijvers. 

Inmiddels heeft #poëzievoorhetslapengaan een trouwe schare fans gekregen en het leverde me zelfs een plek op in @Desireebattjes 'Twitter top20' op Frankwatching. Soms gebeurt het zelfs dat ik een keer geen zin heb in pöezie, maar door een van mijn volgers gevraagd wordt: “waar blijft de #poëzievoorhetslapengaan?” 
De keuze van de dichtregels hebben meestal te maken met mijn eigen stemming, en de bundels die ik aan het lezen ben. Soms pas ik de keuze aan een jaargetijde of gebeurtenis aan. Voor december bedacht ik een ander plan: #poëzievoorhetslapengaanalscadeau . Iedereen die dat wil kan van mij in december een speciaal voor hem of haar uitgezochte dichtregel krijgen. Ik kreeg al veel enthousiaste reacties en heb een flinke lijst aangelegd. December zit al bijna vol! De eerste poëziecadeaus zijn de deur al uit, en volgens mij waren de ontvangers er blij mee.

Aanmelden kan natuurlijk nog steeds, reageer daarvoor hieronder met je twitternaam of tweet naar @ElineLevering. En mocht je zelf wel van de kerstkaarten zijn, stuur je er mij dan een met jouw mooiste gedicht, dichtregel of songtekst erop? Mijn adres vind je onder contact.  Want échte post blijft natuurlijk ook wel heel erg leuk! 

Op mijn website hebben jullie al kort kunnen lezen over het project Drawing her Story. Inmiddels is de eerste serie tekenlessen bijna afgerond en staan Simone van Olst (die de tekenlessen verzorgt) en ik versteld van de prachtige verhalen die het project losmaakt. 

In Drawing her Story komen vrouwen van allerlei nationaliteiten samen in een gratis tekencursus. De eerste serie vond plaats in de Stevenshof. Tien weken lang volgden zij tekenlessen waarbij ze aan de hand van thema’s elkaars verhaal tekenden. Aan de eerste cursus namen vrouwen van 30 tot 75 jaar uit onder andere Marokko, Nederland, Brazilië, en Thailand deel. De thema’s die in de lessen aan de orde komen variëren van ‘kindertijd’ en ‘familie’ tot ‘vooroordelen’ en ‘verhuizen’. Aan de hand van deze thema’s vertellen de vrouwen over hun leven, hun verleden, hun heden en hun toekomstdromen. Het doel van de cursus is dat de vrouwen elkaar leren kennen en begrip krijgen voor de situatie en de achtergrond van de ander.

Met deze insteek begonnen Simone en ik aan Drawing her Story. We konden niet vermoeden wat voor impact de cursus op de vrouwen, én op onszelf zou hebben. Wat met name erg opviel was dat de vrouwen in de groep heel snel een band opbouwen en elkaar vertellen over perioden in hun leven waar ze het soms al jaren niet over hebben gehad. De ene les is luchtig en vol gelach, een andere les brengt verdrietige herinneringen boven. Tranen zijn er geweest, maar vooral héél veel stralende gezichten wanneer de deelnemers de tekeningen zagen die een ander van hun dierbare herinneringen maakte. Als initiatiefnemers van Drawing her Story blijven wij bewust op de achtergrond zodat de uitwisseling ook echt tussen de vrouwen plaatsvindt. 

Wij zijn erg blij met de eerste serie van Drawing her Story en hebben erg veel zin in de tweede cursus! Die vindt plaats in Leiden Centrum/Leiden Noord en begint op dinsdag 5 februari. De lessen vinden plaats van 9.30 tot 11.30 uur en de cursus is gratis. De locatie wordt later bekend gemaakt, maar opgeven kan al wel bij mij: [email protected] of bel naar 06-12548246

Gezocht: ruimte in het centrum van Leiden of in Leiden Noord om de tweede serie lessen te geven. Het liefst een ruimte waar we 10 weken lang de muren mogen 'behangen' met tekeningen. Weet jij iets? Geef het me door! 

Drawing her Story is bedacht door Nika Kunstprojecten en wordt in Leiden ondersteund door het WOZ-fonds, Drückerfonds en Fonds 1818. Met dank aan Kunstcollectief De Mors. 

Deze keer in Kunstwerk in de kijker aandacht voor mijn eigen kunstwerk! Vorige week ontving ik van de drukker het eerste exemplaar van "Vorm en Achtergrond. Leven en werk van schilder-graficus Cees Kortlang (1926-2008)". Sinds 2009 ben ik al bezig met het onderzoek naar leven en werk van Cees Kortlang: interviews met vrienden en familie, herinneringen van collega-kunstenaars, foto's van vroeger, ik verzamelde het allemaal. In de loop van de tijd ontstond er een levendig beeld van Cees Kortlang, van zijn karakter en van zijn werk. 

Dit alles is opgeschreven in de publicatie, die is uitgegeven door de Karin Kortlang Stichting. Het boek heeft een prachtige harde grijs kartonnen kaft en bevat veel afbeeldingen van het werk van Kortlang. Ik ben er supertrots op en wil het boek natuurlijk graag aan de man brengen! 

Bestellen kan via [email protected] of natuurlijk direct via mij (jullie hebben mijn nummer)! Het boek kost 22,50 euro (excl. verzendkosten). Dus: bestel maar, bestel maar bestel maar..... ! 

Op 6 december zal het dan eindelijk gepresenteerd worden: Het Grote Boek. In het eerste jaar van mijn master begon ik aan een artikel over de zestiende-eeuwse kansel in de Leidse Pieterskerk, voor een boek dat tot kort geleden in mails en gesprekken werd aangeduid als Het Grote Boek. Nu is dat boek dan ook echt gedrukt, gebonden én het heeft een naam: "De Pieterskerk in Leiden". Het boek telt meer dan 500 pagina's en gaat in op alle facetten van het interieur van de Pieterskerk. Tijdens de restauratie zijn nieuwe feiten aan het licht gekomen, die in het boek gepresenteerd worden.

Zelf schreef ik het artikel over de zestiende-eeuwse kansel, een van de weinige stukken van voor de Reformatie die in de kerk bewaard zijn gebleven. De preekstoel dateert van 1532 en is ontworpen Pieter Cornelisz. Kunst, de zoon van de Leidse schilder Cornelis Engebrechtsz.

Bijzonder aan de kansel is met name de decoratie. De decoratie van overhoeks gedraaide vierkanten in zowel het stenen als het houten gedeelte vertonen overeenkomsten met de decoratie van de kapitelen van de zuilen in het Noordtransept van de kerk.
Naast de rijk bewerkte zuiltjes en de nissen op de houten kuip van de kansel zijn er ook grappige details aangebracht. Het gaat om intrigerende maskerachtige gezichten die in het houtsnijwerk van de kuip te zien zijn. Vanaf de trap van de kansel gezien, is de eerste een erg bol gezicht. De tweede lijkt meer op een dier en heeft een grote neus. De derde ziet eruit als een oude man met een baard. Wat opvalt is dat alle gezichten voorkomen op de deur van de kansel. Figuren zoals deze komen vaak voor op overgangs- of grensgebieden zoals deuren en ramen. Gezien de plaatsing van de maskerachtige gezichten is het aannemelijk dat ze alleen te zien waren voor de prediker die de preekstoel opging. Gelukkig is de Pieterskerk vaak genoeg te bezoeken, dus kan je ze zelf ook gaan bekijken! In het boek zijn de afbeeldingen van de gezichten in het houtsnijwerk niet opgenomen dus daarom als aanvulling in deze blog.