Lang verwacht....

Op 6 december zal het dan eindelijk gepresenteerd worden: Het Grote Boek. In het eerste jaar van mijn master begon ik aan een artikel over de zestiende-eeuwse kansel in de Leidse Pieterskerk, voor een boek dat tot kort geleden in mails en gesprekken werd aangeduid als Het Grote Boek. Nu is dat boek dan ook echt gedrukt, gebonden én het heeft een naam: "De Pieterskerk in Leiden". Het boek telt meer dan 500 pagina's en gaat in op alle facetten van het interieur van de Pieterskerk. Tijdens de restauratie zijn nieuwe feiten aan het licht gekomen, die in het boek gepresenteerd worden.

Zelf schreef ik het artikel over de zestiende-eeuwse kansel, een van de weinige stukken van voor de Reformatie die in de kerk bewaard zijn gebleven. De preekstoel dateert van 1532 en is ontworpen Pieter Cornelisz. Kunst, de zoon van de Leidse schilder Cornelis Engebrechtsz.

Bijzonder aan de kansel is met name de decoratie. De decoratie van overhoeks gedraaide vierkanten in zowel het stenen als het houten gedeelte vertonen overeenkomsten met de decoratie van de kapitelen van de zuilen in het Noordtransept van de kerk.
Naast de rijk bewerkte zuiltjes en de nissen op de houten kuip van de kansel zijn er ook grappige details aangebracht. Het gaat om intrigerende maskerachtige gezichten die in het houtsnijwerk van de kuip te zien zijn. Vanaf de trap van de kansel gezien, is de eerste een erg bol gezicht. De tweede lijkt meer op een dier en heeft een grote neus. De derde ziet eruit als een oude man met een baard. Wat opvalt is dat alle gezichten voorkomen op de deur van de kansel. Figuren zoals deze komen vaak voor op overgangs- of grensgebieden zoals deuren en ramen. Gezien de plaatsing van de maskerachtige gezichten is het aannemelijk dat ze alleen te zien waren voor de prediker die de preekstoel opging. Gelukkig is de Pieterskerk vaak genoeg te bezoeken, dus kan je ze zelf ook gaan bekijken! In het boek zijn de afbeeldingen van de gezichten in het houtsnijwerk niet opgenomen dus daarom als aanvulling in deze blog.