In een eerder blog ‘Ik ga op vakantie en ik neem mee’ zette ik de literaire inhoud van mijn vakantiekoffer voor jullie op een rijtje. Ik las niet alles in de twee weken dat ik in Italië verbleef (er moesten tenslotte ook steden en musea bezocht worden om van het uit eten gaan maar te zwijgen) maar ik kwam toch een heel eind. De komende dagen enkele recensies van wat ik zoal las. Vandaag: De vlucht van Jesús Carrasco. Een aanrader van wie houdt van boeken waar sfeer en taalgebruik belangrijker zijn dan het plot. 

Een jongen, wiens naam, leeftijd en locatie het gehele boek niet gespecificeerd worden, is op de vlucht voor de mensen uit zijn dorp. Hij verbergt zich aanvankelijk in een kleine schuilplaats onder de grond en trekt later verder, door een heet en dor landschap waar hij een oude geitenhoeder ontmoet bij wie hij veilig lijkt en die hem onder zijn hoede neemt. 

De vlucht is het debuut van Carrasco en wordt alom geprezen vanwege het poëtische taalgebruik. Zo schreef het Parool: “Hard, zinderend, poëtisch. En dat alles beheerst en mooi van stijl”. Over het algemeen genomen klopt die bewering, hoewel Carrasco toch ook regelmatig uit de bocht vliegt met vergezochte vergelijkingen en overdreven taalgebruik, met name in de eerste hoofdstukken van het boek met woorden als:  “cerebrale poriën”, “Zijn wilskracht baant zich als een Laocoön een weg door de vochtige schemer van zijn hersenen (..)”, “Hij neemt plaats op het Turkse zadel van zijn schedel (..)” “Een vreemde minuscule golf trekt over zijn voorhoofd als een slijmerig stuk schuurpapier dat zijn pijnlijke huid openkrabt. Opnieuw probeert hij tevergeefs zijn oogleden op te slaan. Ze zijn zwaar als gordijnen van goudleer.”  Door dit soort volgepropte zinnen bestaat het risico dat lezers afhaken in de eerste drie hoofdstukken van het boek, zeker omdat men dan nog moet wennen aan de beschrijvende schrijfstijl. 
Maar, wie doorleest merkt dat Carrasco zijn taal steeds beter in bedwang kan houden. Veel vaart komt er niet in het verhaal, maar het gaat in dit boek nu eenmaal meer om de sfeer dan om het plot. Je leeft je steeds meer in de ontberingen die de jongen moet ondergaan in. Ook het karakter van de oude man wordt mooi uitgewerkt, waarbij religieuze associaties aanwezig zijn. Niet alleen doordat de man zelf als ‘goede herder’ optreedt en de jongen een plek gunt bij zijn kudde, maar ook vanwege zijn opvattingen over hoe om te gaan met vijanden. 

De jongen wordt op zijn vlucht gedwongen snel volwassen te worden. Hij wordt geconfronteerd met geweld, zowel van de natuur als van mensen, en hij staat er uiteindelijk alleen voor. Het boek is bij vlagen zwaar en heftig en de jongen krijgt  veel te verduren. Toch eindigt het boek positief en lijkt de jongen de weg die voor hem ligt aan te kunnen omdat “(…) God voor even de duimschroeven wat losser draaide”. 

.....boeken! 

In principe ben ik geen hele luxe kampeerder. Tent, luchtbed, koelkastje, tafel en stoelen, dat is het wel zo'n beetje. Plus "De Boekenkist". Ja, met hoofdletter. Want dat is toch wel een van de essentiële onderdelen van een geslaagde zomervakantie. Deze kist neemt in ons kleine autootje een (te) ruime plek in, maar gaat altijd mee. 

Eerst eens ever over die kist zelf. Terwijl onze levensmiddelen, pannen en kleren open en bloot in de tent leggen worden de boeken bewaard in grote hoge kist mét goed sluitend deksel. Ik ben namelijk altijd zuinig op mijn boeken (vooral als ze een harde kaft hebben!) en dus wil ik niet dat ze vol met zand komen te zitten of geplet worden onder tassen vol heerlijke Italiaanse marktaankopen. Wat ook zo fijn is aan deze kist is dat er precies twee stapels boeken naast elkaar in kunnen, en dat er dan aan alle randen nog ruimte is om pockets er tussen te proppen. Hoeveel er in gaat? Zo'n vijftien romans, plus een reisgids, wat tijdschriften en een sudokupuzzelboek waar ik al vijf jaar over doe. En als je dat alles er in hebt weten te stoppen blijft er precies genoeg ruimte over om 'Kolonisten van Catan' mee te nemen! Nu zullen jullie begrijpen waarom ik zo blij ben met mijn boekenkist. Toch? Oke. Genoeg daarover. Wat zit er dit jaar in mijn boekenkist aan titels?  Hier mijn lijstje. Ik ben benieuwd naar die van jullie! 

• La Superba - Ilja Leonard Pfeijffer
  Boeken over Italië zijn eigenlijk altijd goed. Ik schat in dat ik na het lezen van deze roman naar Genua wil. 
• Oorlog en Terpentijn - Stefan Hertmans 
  In september ga ik een cursus 'familiegeschiedenis schrijven' volgen (zie hier). De auteur schreef dit boek naar aanleiding van de memoires van zijn grootvader. Ik ben erg benieuwd! 
• De kunst van het mislukken - Leo Verheul
  De titel is al prachtig, en ondanks de treurige anekdotes schijnt dit een humoristisch boek te zijn. 
• De vlucht - Jesus Carrasco
  Dit boek ontlokte op bol.com de volgende recensie aan een lezer: "De issue wat ik met dit boek had, was dat het vanaf de eerste tot de laatste pagina zwaar en depressief was. Er gebeurd niks goeds, en het eindigt zelf in principe slecht". Ik hou er nu al van! En bovendien heeft dit boek een prachtige omslag, de reden dat ik het boek onthouden had. (Er zou een database moeten komen waarop je een boek kan vinden naar aanleiding van zijn omslag. Het duurde een tijd voor 'dat boek met die geit op de voorkant' had gevonden). 
• De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet - David Mitchell
  Dit boek werd me door twee mensen aangeraden en dus kocht ik het. Zou ik uit mijzelf niet gedaan hebben want de omslag is écht lelijk en ouderwets. Een klein drempeltje dus voor mij, maar ik ga er met goede moed aan beginnen. 
• Wat rest - Peter van Kraaij
  Ik vermoed dat in dit boek tientallen van die prachtzinnen voorkomen die ik wil opschrijven en bewaren. Ik hoop op een poëtisch schrijfstijl en in-één-adem-uitlezen. 
• Vele hemels boven de zevende - Griet op de Beeck
  De schrijver is dramaturg en ik ben benieuwd of dat uit de schrijfstijl blijkt. Ik verwacht levendige personages. 
• Ik ben niet bang - Niccolò Ammaniti 
  Alle boeken van Ammaniti zijn prima vakantieleesvoer. 
• Laat het feest beginnen - Niccolò Ammaniti
  Zoals ik zei: alle boeken van Ammaniti zijjn prima vakantieleesvoer. 
• Dure spitsen scoren niet - Simon Kuper
  En deze gaat mee voor de man (die overigens waarschijnlijk al het bovenstaande ook gaat lezen). 
• Uw vaderen waar zijn zij? En de profeten, leven zij voor eeuwig? - Dave Eggers
  Het vorige boek van Dave Eggers, De Cirkel, vond ik geniaal. En deze titel belooft ook weer veel goeds. 
• Handel in veren - Rascha Peper
  Dit boek gaat over de fascinatie van een ornitholoog voor een uitgestorven vogel. Voor iemand die haar bachelorscriptie schreef over de dodo natuurlijk een must-read! 
• Mischa - Hans Münstermann
  Heftig verhaal, over een moeder wiens kind verdacht wordt van een zeer ernstig misdrijf.

Wat is jouw boekenlijst voor deze vakantie? Laten we een verzamelpagina met tips maken!