Bijna is het weer zover: Gedichtendag. Dit jaar op 31 januari, en voor het eerst de start van de week van de poëzie. Mooi initiatief en ik kijk uit naar de activiteiten die er zullen zijn. Een mooi extraatje, maar eigenlijk is het bij mij al elke dag gedichtendag. Vandaag is #Poëzievoorhetslapengaan namelijk jarig!

Doordat ik onlangs mijn twitterarchief heb gedownload, kon ik gemakkelijk opzoeken wanneer ik met #poëzievoorhetslapengaan begonnen ben. Dat bleek in de nacht van 14 op 15 januari 2012 te zijn. Maar hoe kom je erbij (bijna) dagelijks een fragment uit een gedicht, dat dan ook nog eens in 140 tekens moet passen, de wereld in te sturen? 

Eigenlijk heb ik mijn hele leven al iets met taal en poëzie gehad, en met name tot mijn zestiende schreef ik veel gedichten. Mijn zus kan zich vast nog herinneren dat ik haar eens een ' bundel van eigen hand' cadeau deed toen ik een jaar of 12 (?) was. Ik was er vrij goed in, maar om één of andere reden stopte ik langzaamaan met schrijven. Poëzie lezen doe ik nog altijd graag. Een jaar geleden merkte ik dat ik vaak veel moeite had om in slaap te komen, vanwege een 'vol hoofd'. Het lezen van een roman vergde teveel concentratie dus begon ik met het lezen van gedichten net voor ik ging slapen. Ik merkte dat dit een soort rust teweegbracht, misschien door het ritme van de woorden, of gewoon het langzaam bladeren door een beduimelde bundel.  Sindsdien ligt er een flinke stapel gedichtenbundels naast mijn bed. Die eerste avond was het Bart Moeyaart die de eer had de hoofdpersoon te zijn in de allereerste #poëzievoorhetslapengaan met 'zo kwijt als dood/mag je niet gaan". Er volgden vele schrijvers, variërend van Herman de Coninck tot Dolf Jansen. En soms, heel soms, stiekem eentje van mijzelf. 

Langzaamaan kwam #poëzievoorhetslapengaan bij mijn twittervolgers onder de aandacht en volgden er retweets, reacties en veel 'favorites'. Af en toe koos ik al een aantal regels voor een speciale gelegenheid, bijvoorbeeld toen mijn kleine nichtje Eva werd geboren: "Hoor een moeder / zingt een liedje / voor haar dochtertje van glas / God behoed haar voor de kraaien / en de allereerste kras / voor de hobbels en de kuilen / en het snijden van het gras" (Koos Meinderts)" Juist omdat je iets uitzoekt wat je zelf mooi vindt, en wat bij de ontvanger past, kunnen een paar woorden een echt cadeau worden. Ik probeer dan ook altijd op verjaardags- of rouw- en trouwkaartjes een mooie tekst te zetten. 

In december besloot ik in plaats van onpersoonlijke kerstkaarten persoonlijke poëzie cadeau te doen aan de volgers die dat wilden. Je leest het in het blog "Poëziecadeaus". Dit mondde uit in een maand lang #poezievoorhetslapengaanalscadeau  en vele hoofdbrekens over welke regels bij wie zouden passen. Het was geweldig om te doen, want het effect van mooie woorden werd maar weer eens duidelijk. Misschien het allermooiste voorbeeld en reactie was die van @SigridMCJansen op mijn regels voor haar: "Neem een man, neem een vrouw/Neem mij, neem jou. En laat/ons binnen een jaar of dertig/nog eens op deze zelfde plek / komen staan en nog eens kijken/naar diezelfde bosrand en nog/eens zoeken naar elkaars even/koude hand en denken: ja" (Marc Tritsmans). 

Dit is wat ze terugschreef: "ik ben er stil van. Morgen, over een uurtje, zijn we 29 jaar getrouwd. Toeval? Bestaat niet. Dank je". 

Ik ben blij met deze en alle andere mooie reacties op #poezievoorhetslapengaan ! Ik hoop dat iedereen genoten heeft van zijn of haar persoonlijke regels. In 2013 ga ik door met #poëzievoorhetslapengaan, maar dan wordt het weer mijn eigen keuze. Hoewel.... af en toe een 'verzoeknummer' voor een leuke tweep zal ik vast niet weigeren! 

PS: bekijk hier onder de Storify van #poëzievoorhetslapengaanalscadeau 

Wie is eigenlijk mijn buurvrouw? Wat is haar verhaal? Op het eerste gezicht alledaagse vragen, maar ook heel belangrijke. Op basis van dit thema is “Drawing her story oftewel: Teken haar verhaal”
ontwikkeld.

Vrouwen tekenen elkaars verhaal
In Drawing her Story (Teken haar verhaal) worden vrouwen van allerlei nationaliteiten (ook de Nederlandse) samengebracht in een cursus. Tien weken lang volgen zij tekenlessen waarbij ze aan de hand van thema’s elkaars verhaal tekenen. De vrouwen vormen iedere les nieuwe tweetallen en vertellen aan de hand van thema’s zoals ‘eten’, ‘familie’, ‘feest’, elkaar over hun leven, hun verleden, hun heden en hun toekomstdromen. Goed luisteren naar elkaar is belangrijk, de deelneemsters tekenen immers elkaars verhaal. Zodoende leren de vrouwen elkaar goed kennen en krijgen zij begrip voor de situatie en de achtergrond van de ander.

Tentoonstelling
Een selectie van de tekeningen die vrouwen tijdens de tekenworkshops hebben gemaakt worden na afloop tentoongesteld in een tentoonstelling en opgenomen in een catalogus. De deelneemsters helpen zelf ook mee aan de tentoonstelling.

Meedoen?
Vrouwen van alle leeftijden en alle nationaliteiten kunnen zich opgeven om mee te doen. Deelname is gratis. Opgeven kan bij Eline Levering via emailadres [email protected] of door te bellen: 06-12548246

Wanneer?
De lessen worden gegeven op dinsdagen van 9.30 uur tot 11.30 aan de Herenstraat 61 te Leiden (Servicecentrum Libertas). De data zijn:

5 februari
12 februari
26 februari
5 maart
12 maart
19 maart
26 maart
2 april
9 april
16 april